Afgelopen zomer kregen wij een cliënt in behandeling die al 1,5 jaar ernstige klachten had en het leven niet meer zag zitten. Ze voelde zich futloos en lag alleen nog maar op de bank en in bed. Lees hieronder haar verhaal en wat wij voor haar konden betekenen.
Mijn verhaal begon 26 januari 2023 in Vinaros, in Spanje, waar ik besmet werd met het corona virus. Ik was er 2 weken erg ziek van. Daarna bleef ik moe, niet gewoon moe maar extreem moe. Eind februari gingen we weer naar huis en daar werden mijn klachten met de week erger. Ik heb me daarom eind maart aangemeld bij het RIVM. Daar kreeg ik de diagnose long covid.
De huisarts verwees me naar de fysiotherapeut, maar omdat mijn zuurstofgehalte vaak onder de 90% was, mochten zij geen oefeningen met mij doen. Was het zuurstofgehalte voldoende dan kon ik slechts een klein stukje lopen van het uitgezette parcours. Daarna moest ik weer op adem komen. De fysiotherapeut stuurde me naar de ergotherapeut. Daar moest ik mijn grenzen leren aangeven. Dat was moeilijk, omdat ik bijna niks meer kon en ik alleen maar op de bank en in bed lag.
In juli 2023 kreeg ik veel pijn op mijn borst en tussen mijn schouderbladen, waardoor ik direct naar de huisarts ben gebracht. Die belde meteen de cardioloog. Ik kreeg verschillende medicijnen en kon twee dagen later langskomen. Daar werden allerlei onderzoeken gedaan en drie weken later kreeg in de uitslag: alles met en rondom mijn hart was goed. Het was long covid. Ik kon wel nog een longarts bezoeken, maar als ik geen onderliggende klachten had, dan zou dat geen meerwaarde hebben.
Mijn toestand was erg slecht.
Ik kon geen 100 meter meer lopen. Ik was de hele dag extreem moe. Ik had al bij kleine inspanningen ademnood. Mijn zuurstofgehalte was veel te laag. Ik haalde soms 86%, maar ik kwam zelden boven de 90%. Ik vergat veel, er waren wolken in mijn hersenen.
Deed ik iets te veel (wat bijna niets was), dan kreeg ik daarna een verhoging. Dit was 3 à 4 keer per week. 38.6 graden is geen koorts maar ik voelde me dan miserabel.
Licht was soms onverdraagbaar en harde geluiden vond ik vreselijk. Ik had veel pijn in mijn lijf, alle spieren lagen stil. Ik slikte veel paracetamol.
Mijn sociale leven werd steeds kleiner. Ik kwam anderhalf jaar niet in een supermarkt en kon geen boodschappen doen of shoppen. Douchen moest ik in etappes doen. Mijn partner moest soms helpen aankleden. In de huishouding kon ik niks... Mijn partner deed echt alles.
Intussen ben ik ook al ruim een jaar bij het C support aangemeld. Lang gesprek gehad met een arts van het C support en die bevestigde opnieuw Long covid, intussen noemen ze het post covid.
Ook bezocht ik een groep van andere long covid patienten, allen met ongeveer dezelfde of nog meer klachten.
Ergens begin augustus ben ik weer naar de huisarts gegaan en heb vertwijfeld gezegd dat ik zo niet meer wilde leven. Toen besloot ze om me toch naar een longarts te sturen. Daar kreeg ik allerlei testen. De uitslag was prima, alleen mijn ademhalingssysteem disfunctioneerde, waardoor ik ook ging hyperventileren. Ze verwees me door naar een logopedist.
Ik kwam in Hilvarenbeek terecht, bij Logopedie Van Sambeeck, bij Ariana. Ik bleek in een chronische hyperventilatie te zitten. Door corona waren mijn longvliezen en mijn diafragma aangetast en daardoor was ik in deze situatie terecht gekomen. Ja, 24 uur per dag veel te snel en te hoog ademen is extreem vermoeiend. Daardoor zat ik in een cirkel van klacht na klacht wat samenhing met mijn manier van ademen. Ze startte meteen de behandeling en paste de Buteyko methode toe.
Ik ging er 100% voor en deed dagelijks alle oefeningen die ik meekreeg van Ariana. Binnen 2 weken voelde ik dat het beter met me ging. Ik kreeg weer lucht... Ik kon weer wat lopen, wat doen in huis. Mijn zuurstofgehalte staat intussen netjes aan 96.. 97%.
Ik ben 13 augustus 2024 bij Logopedie Van Sambeeck gestart en het is nu 25 september 2024. En ik kan wel zeggen: ik heb mijn leven weer terug. Ik ben nog steeds in een stijgende lijn en kan intussen weer een heleboel.
Vorige week heb ik meer dan 10.000 stappen gezet. Ook mijn partner en mijn familie zien wat er gebeurt. Was ik meteen naar de longarts gegaan, dan zou het leed van afgelopen jaar niet nodig zijn geweest.
Mijn dank is ontzettend groot naar Ariana en de Buteyko methode. Ik moet nog een heleboel conditie opbouwen, dat weet ik, en dat gaat met spierpijn, maar ook met een supertrots gevoel en blijdschap. Omdat er weer licht in deze donkere tunnel is.
Comments